Το παιχνίδι είναι η πιο σημαντική δουλειά του παιδιού που διεγείρει τα γνωστικά, κοινωνικά, κινητικά και συναισθηματικά του συστήματα. Τα παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού παρουσιάζουν μια φτωχή συμπεριφορά παιχνιδιού με σημαντικά ελλείμματα στη κοινωνική μάθηση και τη μίμηση. Η δυσκολία αυτή είναι ορατή από τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού και γίνεται αντιληπτή στους γονείς κατά την ένταξη των παιδιών στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Η κοινωνική αλληλεπίδραση, απαιτεί δεξιότητες που δεν αναπτύσσονται από μόνες τους στο φάσμα του αυτισμού. Χρειάζεται σταθερή εκπαίδευση και καθημερινές ευκαιρίες μάθησης.
Σε όλη αυτή τη διαδικασία, μπορεί να βοηθήσει το παιχνίδι το οποίο, με διασκεδαστικό και ψυχαγωγικό τρόπο, βελτιώνει πολλές δύσκολες περιοχές του παιδιού. Το πρόγραμμα ενίσχυσης των κοινωνικών δεξιοτήτων είναι απαραίτητο προκειμένου τα παιδιά να ενταχθούν ομαλά στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον.
Η ομάδα παιχνιδιού και κοινωνικοποίησης, χωρίζεται σε υποομάδες με βάση, είτε την ηλικία, είτε τις ικανότητες των παιδιών που συμμετέχουν. Οι δραστηριότητες χωρίζονται σε ενότητες ανάλογα με τους στόχους και το παιχνίδι εξελίσσεται σταδιακά.
Τα παιδιά μέσα από το παιχνίδι μαθαίνουν:
Τη σωστή χρήση των παιχνιδιών. Το παιδί βρίσκει ενδιαφέρον να τα επεξεργάζεται με πιο λειτουργικό τρόπο.
Δεξιότητες συνεργασίας και αμοιβαιότητας.
Κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες.
Εξω-λεκτική επικοινωνία.
Να ρυθμίζονται οπτικά, κινητικά, αισθητηριακά.
Να μιμούνται συνομηλίκους στις δραστηριότητες του παιχνιδιού.
Να παίζουν συμβολικά χρησιμοποιώντας τη φαντασία.
Να παίζουν με κανόνες, τήρηση σειράς, χρόνου, στόχου.
Να επιλύουν προβλήματα.
Να εκφράζουν συναισθήματά τους.
Να διαχειρίζονται τον θυμό, την επιθετικότητα, την άρνησή, τον ενθουσιασμό τους).
Να κατανοούν τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς.
Να αναγνωρίζουν τον εαυτό τους ως μέρος του συνόλου.
Σε όλη αυτή τη διαδικασία μπορούν να βοηθήσουν τα αδελφάκια των παιδιών αυτών με ομαλή ανάπτυξη. Η εμπλοκή αυτή, κάνει την κοινωνική ενσωμάτωση ακόμα ευκολότερη αλλά και διασκεδαστική. Τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης, λειτουργούν αυθόρμητα ως πρότυπα για τα παιδιά με δυσκολίες ενώ διασκεδάζουν και τα ίδια. Με τη βοήθεια των θεραπευτών, τα τυπικά παιδιά γίνονται καθοδηγητές των παιδιών που δυσκολεύονται προκαλώντας τους το ενδιαφέρον να παίξουν και να πάρουν χαρά από αυτό. Επίσης τα αδελφάκια αποδέχονται τη διαφορετικότητα και κατανοούν πως δεν είναι οι μόνοι που έχουν ιδιαίτερο αδελφό. Μαθαίνουν να επικοινωνούν και να αλληλεπιδρούν θετικά με τα αδέλφια τους, να αιτιολογούν τις συμπεριφορές τους και να διαχειρίζονται το άγχος τους.